Het belangrijkste wat ik heb geleerd in mijn tijd bij UCM is dat 'het niet altijd zo diep is'. Soms moet je je extreme zorgen over bepaalde dingen loslaten...
Liza Diane Gordin studeerde bij University College Maastricht (major in Psychology en Philosophy) toen ze zich aanmeldde voor een studentenbeurs van het Universiteitsfond Limburg/SWOL. Ze studeerde in 2019 af. Onlangs won Liza Diane de Incentive Award voor haar bachelorscriptie 'Equity in the transition to higher education of prospective first-generation students in Limburg'.
Hoe hebben UCM of UCM-vakken je geholpen Foodcoop Maastricht op te zetten?
Bij UCM volgde ik vooral vakken in psychologie (onder meer evolutionary psychology, cognitive neuroscience, connecting brains-to-computers, AI) en filosofie (onder meer history and philosophy of psychology, moral philosophy, metaphysics). De vakken die ik volgde, hadden niet zoveel te maken met de kennis die ik vergaarde om Foodcoop Maastricht te beginnen. Maar UCM als omgeving heeft wel veel nieuwe deuren voor me geopend. Zo raakte ik pas tijdens mijn buitenlandsemester bij The University of Sydney vertrouwd met het concept van voedselcoöperaties, wat me inspireerde om een soortgelijk project te starten in Maastricht. Dankzij UCM kon ik een semester in Australië doorbrengen, waar ik een andere cultuur ervoer. Maar belangrijker nog was de steun van mijn vrienden die ik bij UCM maakte, die me aanmoedigden om dit project te starten zonder ervaring in sociaal ondernemerschap. En ten slotte, al klinkt het misschien een beetje cliché, denk ik dat de jaren PGO me meer zelfvertrouwen hebben gegeven om een groep mensen aan te sturen tijdens de eerste opstartfase van Foodcoop.
Kun je ons iets vertellen over je ervaring bij UCM?
Mijn UCM-ervaring was in het begin ontmoedigend maar in de jaren die volgden zeer stimulerend en een eyeopener. Ik kom uit een familie met een migratieachtergrond en om als eerste kind dat naar de universiteit gaat waar alle colleges in het Engels worden gegeven, was overweldigend. Ik merkte dat ik vaak problemen had om mijn weg te vinden in het open curriculum bij UCM, maar dankzij de geboden vrijheid kon ik ook veel disciplines ontdekken.
UCM gaf me vrijheid in mijn academische keuze en intellectuele ontwikkeling, in een omgeving met zeer gemotiveerde studenten, met de ondersteuning van een academisch adviseur. Deze verschillende kanten van UCM maakten het tegelijkertijd zowel een uitdaging als een intellectuele verrijking. Dit is iets wat ik erg mis nu ik afgestudeerd ben.
Wat zijn je plannen nu je afgestudeerd bent bij UCM?
Nadat ik afstudeerde besloot ik twee jaar vrij te nemen. Hoe leerzaam het onderwijs ook was, het tempo lag ook erg hoog. Daarom besloot ik een tijdje vrij te nemen om meer ervaringen op te doen en de tijd te nemen om mijn toekomstige carrièrepad uit te stippelen. Door mijn scriptie en het opzetten van Foodcoop Maastricht kon ik verder gaan dan mijn concentratie bij UCM. Beide activiteiten openden richtingen voor me die ik daarvoor nooit overwoog. Momenteel doe ik een stage bij een non-profitorganisatie en verken ik tegelijkertijd Berlijn als speeltuin voor mijn persoonlijke en professionele ontwikkeling.
Wat wil je over vijf jaar bereikt hebben?
Dat is echt een moeilijke vraag. Als ik groot mag dromen, hoop ik dat ik voor een gerenommeerde non-profit-NGO werk aan onderwerpen zoals gelijkheid, sociale rechtvaardigheid, stedelijk-landelijke ontwikkeling en/of landbouw- en voedselrechtvaardigheid. Als ik geen sociale onderneming vind die bij mijn idee van betekenisvol werk past, kan ik natuurlijk altijd proberen mijn eigen organisatie op te zetten, maar dan droom ik echt GROOT!
Als je terugkijkt op UCM, wat is dan het belangrijkste wat je hebt geleerd?
Het belangrijkste wat ik heb geleerd in mijn tijd bij UCM is dat 'het niet altijd zo diep is'. Wat ik daarmee bedoel, is dat je soms je extreme zorgen over bepaalde dingen los moet laten. Als je bijvoorbeeld extreem bezorgd bent over alle ellende in de wereld, zorgt dit er niet voor dat deze ellende wordt opgelost. Alleen door een stap terug te doen en voor een pragmatische benadering te kiezen kun je uiteindelijk twee stappen vooruit doen.