Bij probleemgestuurd onderwijs vormen echte problemen uit de praktijk de basis. We vragen ons af wat die problemen precies zijn en wat we moeten weten voordat we ze kunnen oplossen. En uiteindelijk lossen we die problemen dan ook daadwerkelijk op.
In een klassiek hoorcollege geeft een docent je nieuwe kennis om te eindigen met het schetsen van problemen uit de praktijk. In probleemgestuurd onderwijs gaat het andersom. We beginnen met een echt probleem, vragen ons af wat die problemen precies zijn en wat we moeten weten voordat we ze kunnen oplossen. Uiteindelijk lossen we die problemen dan ook daadwerkelijk op. Het grootste voordeel van probleemgestuurd onderwijs is dat het echt om de studenten gaat. We bespreken de meeste problemen samen met een docent die ons helpt aan nieuwe onderwerpen. Het is een samenwerkingsproces tussen alle studenten. En omdat elke student een andere achtergrond heeft, benadert iedereen problemen op een andere manier.
Wat was je eerste indruk van de masteropleiding aan de Universiteit Maastricht?
Voor mij werkte het best goed, maar, om eerlijk te zijn, het ging allemaal snel, alsof we constant aan het sprinten waren. De opdrachten stapelden zich op. Het was veeleisend en dat dwong me om beter met mijn tijd om te gaan dan ik eerst deed. Om al mijn werk af te krijgen én tijd over te houden voor mijn privéleven. Het voelt nog steeds alsof we haast hebben, maar nu op een prettige manier.
Hoe ziet je studentenleven eruit?
Ik streef naar een balans tussen werk en privé. Ik probeer een fijn leven te leiden en tegelijkertijd gefocust te zijn op mijn studie. Dat is zeker geen gemakkelijke opgave. Mijn strategie is nu om mijn tijd doordeweeks zo in te plannen, dat ik in het weekend vrij ben.
In Maastricht zijn veel plaatsen om te bezoeken en dingen om te doen. Het is niet moeilijk om nieuwe mensen en vrienden te ontmoeten, omdat de UM veel activiteiten organiseert.
Wat zijn je plannen na je afstuderen?
Eerlijk gezegd, weet ik dat nog niet. Er zijn veel opties. Ik zou het leuk vinden om in de industrie te werken of om onderzoek te doen als promovendus. Of misschien begin ik wel een eigen bedrijf. Eén ding is zeker: ik blijf nog wel een tijdje in Europa. Dit continent is leidend op het gebied van biobased materialen en ik denk dat er nog veel te leren valt voordat ik terugga naar Indonesië.