Autoimmuunziekten en Autoimmuniteit II

Volledige vakbeschrijving

Een karakteristieke en fundamentele eigenschap van het immuunsysteem is dat het onderscheid kan maken tussen lichaamseigen en lichaamsvreemd. Zowel het aangeboren als het verworven immuunsysteem is in staat een dergelijk onderscheid te maken. De cellen van het verworven immuunsysteem, de B- en T-lymfocyten, hebben als gemeenschappelijke en unieke eigenschap dat ze tegen vrijwel ieder antigeen (micro-organisme) dat het lichaam bedreigt moeten kunnen reageren op uiterst specifieke wijze. Deze cellen zijn daartoe uitgerust met uiterst specifieke antigeenreceptoren die op willekeurige wijze gevormd worden tijdens de vorming van B- en T-lymfocyten in het beenmerg respectievelijk de thymus. Dit volledig willekeurig proces leidt tot vorming van een enorme variatie aan receptoren, waarbij onvermijdelijk ook receptoren worden gevormd die kunnen binden aan autoantigenen. Dit leidt dan tot immuunresponsen tegen autoantigenen, oftewel “autoimmuniteit”.

De regelmechanismen van het immuunsysteem, en verstoring van deze regelmechanismen die aanleiding geven tot het ontstaan van autoimmuunziekten, zijn uitgebreid aan bod gekomen in het eerste deel van het keuzeblok GEN2301. Ook zijn de verschillende typen immunologische effectormechanismen betrokken bij de verschillende autoimmuunziekten behandeld. Aldus is de basis gelegd voor het 2de deel van het blok. In dit tweede deel van het keuzeblok GEN2601 zullen de pathofysiologische en immunologische mechanismen van verschillende groepen autoimmuunziekten meer in detail behandeld worden onder begeleiding van een medisch specialist(e). 

In dit blok willen wij jullie ook kennis laten maken met andere immuungerelateerde ziekten waar jullie niet meteen zullen denken aan de betrokkenheid van het immuunsysteem, maar waar het immuunsysteem wel degelijk een belangrijke rol speelt. In 3 workshops zal de betrokkenheid van het immuunsysteem bij obesitas-geassocieerde complicaties, kanker en transplantatie bestudeerd worden.